In de vorige eeuw was er in Nederland sprake van verzuiling. ‘Verzuiling’ heeft de betekenis ‘verdeling in scherp gescheiden groeperingen’ (bron: Wikipedia).
Als arbeider stemde je PvdA, zat je bij de vakbond en was je lid van de VARA. De katholiek stemde CDA, was lid van de KRO en las de Volkskrant. Ondernemers zaten bij de VVD, AVRO en lazen het NRC. De arbeider had één pak. Daarin was hij getrouwd. De katholiek had één pak. Dat trok hij zondag aan naar de kerk. De ondernemer had er ook één. Een trainingspak. Dat was de grap omdat hij iedere dag in pak liep. En de vrouw? Die stond achter het aanrecht. Verzorgde de kinderen en hield het huishoudboekje bij. Verzuiling, zeer 20e eeuw.
Nu, twee zware crisissen, meerdere oorlogen, een seksuele revolutie en een internetbubbel verder, zijn we in een totaal andere wereld beland. Een wereld die geregeerd wordt door social media, internet, data en de beschikbaarheid hiervan. Nieuws bereikt ons sneller per Twitter en Facebook dan radio en televisie ooit hebben gedaan. Voor iedereen met een smartphone is nieuws geen televisie-uitzending, maar de druk op een knop.
Zowel de arbeider, de katholiek, de ondernemer als de vrouw laten zich niet meer in een hokje duwen. We zijn ontwikkelde individuen. Met een eigen mening. Een eigen voorkeur. Een eigen politieke kleur. Maar ook met een eigen carrière?
Al deze veranderingen hebben veel nieuwe banen opgeleverd. Nieuwe kansen. Ontplooiing. Ontwikkeling. Maar zijn er nu meer en betere mogelijkheden om jouw talenten tot volwassenheid te laten komen dan, zeg 50 jaar geleden? Of komen er juist steeds meer vergelijkbare posities?
Automatisering is een feit. Robotisering staat in de kinderschoenen, maar kinderen groeien snel. Het heeft weinig voorstellingsvermogen nodig om in te zien dat het selecteren van cv’s volledig geautomatiseerd gaat worden. Niet alleen automatisering ontwikkelt zich. Social media evolueert ook. Zo geeft Facebook meer inzicht in wie jij bent dan jouw naaste weten. Misschien wel meer dan jij zelf weet. Het verzamelen van data uit social media is eenvoudig en wordt veelvuldig gedaan. Liken we niet allemaal steeds vaker dezelfde filmpjes?
Deze data leidt tot een voorspelbare voorkeur qua politiek, nieuws, krant en carrière. Bepaalt dit ook jouw kansen op een (nieuwe) baan? Moet je rekening houden met wat je liked? Ontstaat hierdoor de verzuiling 2.0? Wellicht. Ieder mens weet dat de toekomst niet te stoppen is. En recruiters? Dat zijn net mensen.